MARJİNAL VERİMLİLİK TEORİSİ
MARJİNAL VERİMLİLİK TEORİSİ
(İqtisadiyyat Sözlüğü) :
neo-klasik iktisatçılar (Başlıcaları V Thünes, S. Jevons, K. Menger, J.B.Clark, L.Walras, P.H.Wicksteed) tarafından geliştirilen ve firmanın faktör talebini açıklayan teori. Teoriye göre karını maksimum kılmak isteyen firma, ilave (marjinal) bir faktörün kullanımı ile çıkartılan ürünün değerine göre davranışını ayarlar. Marjinal faktör biriminin kullanımı, faktörün firmaya maliyetinden daha fazla gelir getiriyorsa, firma faktör talebini artıracaktır. İlave faktörün maliyeti, sağladığı gelirden daha çoksa, firma faktör talebini kısar. Firma için faktör kullanımında denge noktası marjinal maliyetin (ek faktörün maliyetinin) marjinal ürün gelirine (ek faktörün sağladığı gelire) eşitlenmesi durumudur.